سورفکتانت اشکال دارویی نیز دارند که Curosurf و Infasurf نمونه هایی از کاربرد دارویی این ماده است و در جهت کاهش مرگ و میر نوزادان بسیار موثر بوده است.

تاریخچه صابون

اولین نوع دترجنت صابون ها بودند. رومیان براساس افسانه خود معتقد بودند باران شیب های کوه ساپو (یک نقطه اسطوره ای که جانوران قربانی می شدند) را شستشو می داده است. باران چربی حیوانات قربانی شده را به رودخانه تیبر ، و خاکسترهای قلیایی ناشی از آتش سوزی های قربانی را شستشو می داد. در آنجا دریافتند که این مخلوط به تمیز کردن لباسهایشان کمک می کند. بدین ترتیب چربی و خاکستر حیوانات مبنای صابون سازی برای هزاران سال باقی مانده است.

صابون قدیمی ترین ماده فعال سطحی (surfactant) می باشد که بوسیله ی گالس در 2500 سال قبل از میلاد شناخته شد. مواد شوینده مدرن در سال ۱۹۱۶ تولید شد که نخستین سورفکتانت مصنوعی در آلمان از تار ذغال سنگ ساخته شد تا کمبود چربی های حیوانات را در طول جنگ جهانی اول جبران کند. آن ها یون های کلسیم و منیزیم را در آب سخت حل می کردند. بنابراین باعث حفظ یا افزایش راندمان تمیز کردن سورفاکتانت می شوند. اختراعات بعدی شامل درخشش دهنده های نوری و انواع آنزیم ها و ترکیبات مختلف برای بهبود سرعت و کیفیت در ماده شستسو بود را شامل می شد.